ကြ်န္မအရမ္းအံၾသသြားသည္။ကုိယ္ကုိ ခ်စ္ပါသည္။ လက္ထပ္ပါမည္။ဟုေၿပာခဲ႔ဖူးေသာ ေမာင္၏စကားသံမ်ားက ခုေတာ႔ ေလအေ၀႔မွာပါသြားတဲ႔ ဖုန္မွံုေတြအတုိင္းၿဖစ္ေနၿပီ။အမွန္ဆိုကြ်န္မကိုက မိုက္လံုးၾကီးခဲ႔တာပါ။ ကိုကိုခ်စ္ရွာတယ္ဆိုၿပီး သူေတာင္းဆိုတုိင္းလိုက္ေလ်ာေပး ဆပ္ခဲ႔သည့္အရာမ်ားသည္ ယခုအခါမိသားစုဂုဏ္သိကၡာကိုက်ဆင္းေစမည္႔ ေမာင္၏ ထိန္းခ်ဳပ္လက္နက္မ်ားၿဖစ္ ေနသည္။
ယံုမွတ္ၿပီး ပံုအပ္မိသည္႔အခ်ိန္မ်ားကိုၿပန္ေတြးၾကည္႔ၿပီး ကြ်န္မရူးမတတ္ၿဖစ္ေနရၿပီ။
အခ်စ္ကုိဗန္းၿပၿပီးကြ်န္မဘ၀ကို သြန္ခ်င္သလိုသြန္ ေမွာက္ခ်င္သလိုေမွာက္လုပ္သြားသည႔္ ေမာင္ က ခုကြ်န္မေရွ႔မွာ။အရမ္းခ်စ္သည္ လက္ထပ္ပါမည္ဟုတသြင္သြင္ေၿပာၿပီး အမွန္တကယ္လက္ထပ္သင္႔သည္႔ အခ်ိန္တြင္ မိဘေက်းဇူးကုိမကန္းခ်င္ပါဟုရိုးရွင္းေသာအေၾကာင္းၿပခ်က္တစ္ခုၿဖင္႔ လမ္းခြဲသြားမည္႔ ခ်စ္သူမက ေသာ ခ်စ္သူ။ၿပန္စဥ္းစားလိုက္တုိင္း ဒီေနရာကေန အေငြ႔ပ်ံသြားခ်င္သည္။ မိန္းမတစ္ေယာက္၏ အနွစ္နွစ္အလလ ေစာင္႔ထိန္းလာေသာ သစၥာ ေမတၱာ တန္ဖိုးမ်ားကို သူခ်နွင္းသြားၿပီ။ သူ့မိဘေတြစိတ္မဆင္းရဲေစရန္ သူတစ္ပါးမိဘမ်ားအား ငိုေက်ြးေနၿခင္းကို ဥပကၡာၿပဳနုိင္ေသာ စိတ္ဓါတ္ေမာင္႔မွာရွိမွန္းကြ်န္မခုမွသိခြင္႔ရသည္။ ္ သူ႔အတၱမွလြဲၿပီး အၿခားအရာမ်ားကို ဂရုမစိုက္တတ္ေသာ ေယာက္်ားနွင္႔ ကြ်န္မရင္ဆိုင္ေတြေနရၿပီ။
မိဘနွစ္ပါး၏ သမီးကိုခ်စ္သည္႔စိတ္ေၾကာင္႔ တစ္ခ်ိဳ႔ေသာအရာမ်ားကိုလုိက္ေလ်ာၿခင္းက ကြ်န္မတို႔ မိသားစုကို အၾကီးအက်ယ္အရွက္ရေစေတာ႔မည္။ အသဲကိုရက္စက္စြာ ခြဲသြားလွ်င္ေတာင္ လည္းကြ်န္မခံနုိင္သည္။ အိမ္အထိ၀င္ထြက္ခြင္႔ၿပဳခဲ႔သည္႔ ကြ်န္မမိဘနွစ္ပါး၏ ေမတၳာနွင္႔ေစတနာအား ေမာင္႔ကို အနည္းငယ္ အသိမွတ္ၿပဳေစခ်င္သည္။ ခုေတာ႔ အရာအားလံုးကို ခ၀ါခ်ၿပီး သူဘ၀တက္လမ္းနွင္႔ သူမိသားစုစိတ္ခ်မ္းသာေရး အတြက္ ကြ်န္မဘ၀နွင္႔ ကြ်န္မမိသားစု၏ အရွက္တရားကို ေယာက္်ားမဆန္စြာတက္နင္းသြားေတာ႔မည္။
ေသြးသားကိုလိုခ်င္္တပ္မက္ခ်ိန္တုန္းက “ခ်စ္လိုက္တာဗ်ာ”ဆိုသည္႔စကားကုိ အခြန္းတရာမက ေၿပာေသာ္လည္း ခုလိုလက္ထပ္ရန္ အခ်ိန္သင္႔ေသာအခါတြင္မူ “ခင္ဗ်ားကိုကြ်န္ေတာ္ခ်စ္ခဲ႔မိသလား ဒါမွမဟုတ္ အထိေတြ႔မွာသာယာခဲ႔တာလား ေသခ်ာဆန္းစစ္ၾကည္႔မိတယ္တဲ႔” ေယာက္်ားတစ္ေယာက္၏ အခ်စ္သည္ထိုသုိ႔ ေၿပာင္းလဲတတ္မွန္း ကြ်န္မသိလိုက္ေသာအခ်ိန္တြင္ မ်ားစြာေနာက္က် ၿခင္းကကြ်န္ မအတြက္ၿဖစ္ေနၿပီ။
ေမာင္၏ခ်စ္ပါတယ္။ ၾကိဳက္ပါတယ။္္ ၿမတ္နိုးပါတယ္ဆို သည္႔စကားေတြကို ယံုၾကည္ၿပီး ပံုအပ္ရသည္႔ အခ်ိန္ေတြကကြ်န္မဘ၀အတြက္ၿပင္ဆင္မရနုိင္သည္႔ အမဲစက္ၿဖစ္ေနသည္။ အခ်စ္ဆိုသည္႔ စကားနွစ္လံုးေမာင္နုတ္ဖ်ားမွထြက္ေပၚလာစဥ္က ကြ်န္မေမာင္႔အတြက္ အရာအားလံုးကိုအဆင္သင္႔ၿဖစ္ေန ေပးခဲ႔သည္။ ထိုသို႔လိုက္ေလ်ာေပးခဲ႔ၿခင္းေၾကာင္႔ ေမာင္သည္ ကြ်န္မ၏အခ်စ္နွင္႔ ၿမတ္နိုးတြယ္တာတတ္သည္႔ မိန္းမမာနကိုေစာ္ကားေလၿပီ။
ကြ်န္မတို႔နွစ္ေယာက္ေတြ႔ဆံုပံုကလည္း ဘာမွသိပ္မထူးၿခားခဲ႔။ ကုမၼတစ္ခု၏ ရာထူးတူရံုး၀န္ထမ္း အခ်င္းခ်င္း အေနနီးသၿဖင္႔နီးစပ္သြားၾကသည္။ ကြ်န္မသည္လည္း အခ်စ္အနည္းငယ္မွ်သူေပၚ ရွိေနသၿဖင္႔ မၿငင္းဘဲသူအခ်စ္ကိုလက္ခံလိုက္သည္။ ရာထူးတူ ရံုးတူ အလုပ္တူၿဖစ္ေနသၿဖင္႔အတြဲကလည္းမ်ားလာသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ေဖေဖက “သမီးသမီးေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔တြဲေနတယ္ဆို” ေဖေဖသည္ကြ်န္မကိုေမးေသာ္ လည္းစိတ္ဆုိးသည္အရိပ္ေယာင္နွင္႔သမီးအား အထင္ေသးသည္႔စကားတစ္လံုးမွမပါ။
“ဟုတ္ေဖေဖ ကုမၼဏီတူ တူရာထူးတူတူပါဘဲ” ကြ်န္မမ်က္လြာကိုေအာက္ခ်ေၿပာလုိက္လွ်င္ ေဖေဖက “အင္းသမီးအိမ္ကို၀င္ထြက္ပါေစ။ ေဖ ေဖကေတာ႔ လူၾကီးဆိုေတာ႔ ဘာမွေၿပာေတာ႔ဘူး သမီးဆံုးၿဖတ္ေပါ့။ အၿပင္မွာေတြ႔ေန တာထက္စာရင္ ေဖေဖ အိမ္က ပုိစိတ္ခ်ရတာေပါ့”။
ထိုေနာက္ပိုင္းတြင္ ကြ်န္မအိမ္သည္ ေမာင္အတြက္စားအိမ္ေသာက္အိမ္ၿဖစ္လာသည္။ ေမေမ၏ သားအ ရင္းနွင္႔မၿခား ေက်ြးေမြးၿပဳစုေသာေမတၱာသည္ ၿဖဴစင္လြန္းလွသည္။ ေမာင္သည္ အေနေအးၿပီး စိတ္သေဘားထားနူညံသလို တစ္ခါတရံတြင္ တဇြတ္ထိုးေခါင္းမာတတ္ၿပန္သည္။ ကြ်န္မတို႔ခ်စ္သူသက္တမ္း တစ္ေလွ်ာက္လံုးတြင္ ေမာင္၏မိဘမ်ားမသိၿခင္းမွ လြဲၿပီး အရာအားလံုးသာယာေပ်ာ္ရြင္ရသည္။
ရည္းစာသက္တမ္းက တေၿဖးေၿဖးၿဖင္႔တစ္နွစ္ေက်ာ္လာသည္။ ေမာင္ကြ်န္မအိမ္သို႔ လြတ္လပ္စြာ၀င္ ထြက္ ေနသည္မွာလည္း ေၿခာက္လ၀န္းက်င္ၿဖစ္ေနၿပီ။ ေဘးပတ္၀န္းက်င္မွ မိတ္ေဆြမ်ားနွင္႔ ကုမၼဏီမွ အသိမ်ားက လည္း တစ္ေန႔ေန႔တြင္ ေမာင္နွင္႔ ကြ်န္မတို႔ယူၾကလိမ့္မည္ဟုသာထင္ေနၾကသည္။ မည္သို႔ေသာေယာက္်ားသည္ အိမ္ေထာင္ၿပဳမည္ဟု ရည္ရြယ္ဆံုးၿဖတ္ထားၿခင္းမရွိဘဲနွင္႔ သမီးရွင္အိမ္သို႔၀င္ထြက္မည္နည္း။
မည္သူကိုမွ မ်က္နာသာမေပးတတ္ေသာ ကံၾကမၼာကကြ်န္မကို နူးညံစြာက်ည္စယ္ေလသည္။ အခ်စ္ကုိယံုစားကုိကြယ္ၿပီး သိကၡာကုိေပါ႔ေပါ့ထားမိၿခင္းေၾကာင့္ ထိုသိကၡာတရားက ကြ်န္မအားေနာင္တရာမ်ားၿဖင္႔ရွင္သန္ေစေတာ႔မည္။ အခ်စ္ကို ခ်စ္ဖို႔သက္သက္သေဘာမထားဘဲ ဘ၀နွင္႔တြဲၿပီးရိုးရွင္းစြာ ေတြးမိေသာ ကြ်န္မ၏အေတြးမ်ားသည္ ထုိေယာက္်ားနွင္႔ပတ္သက္ၿပီး အၾကီးအက်ယ္ မွားယြင္းသြားသည္။
ေႏြေန႔တစ္ေနတြင္ ေမာင္သည္ကြ်န္မကို တိုးတိတ္စြာေၿပာစရာရွိသည္ဟုဆိုၿပီး ေအးေဆးတိတ္ဆိတ္ေသာ ေနရာ တစ္ခုတြင္ ေတြ႔ဆံုၾကသည္။ ထိုေန႔သည္ကြ်န္မအတြက္ ငရဲတမွ်ေသာ ပူေလာင္ေသာ စကာလံုးမ်ားကို ကြ်န္မေမာင္ထံမွၾကားသိခြင္႔ရသည္။
“ ေမာင္အပြင္႔လင္းဆံုးေၿပာမယ္။ ေမာင္္ မင္းကိုလက္မထပ္နုိင္ဘူး။ ဘာေၾကာင္႔လည္း ဆုိရင္ ေမာင္႔ အိမ္ကသေဘာမတူလိုဘဲ။
ၾကိဳက္သလိုထင္နုိင္တယ္္။ ၾကိဳက္သလိုၿမင္နုိင္တယ္။ ေမာင္္ ကိုအတၱၾကီးတယ္ဆိုရင္လည္း ေမာင္္ခံနုိင္တယ္။ အဓိကက ေမာင္္မိသားစုစိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ဘဲ”။ ေမာင္႔ စကားသံကုိၾကားရေသာ ကြ်န္မ၏နားအစံုကုိပင္မယံုၾကည္နုိင္။ ယခင္က ေမာင္ အၿမဲ မင္းဘက္ကရွိေနမွာပါ ဟုေၿပာခဲ႔ဖူးေသာ သူမွဟုတ္ပါေလစ။
"လမ္းခြဲၾကရေအာင္ လို႔မေၿပာပါနဲ႔ေမာင္။ အဲစကာလံုးအစား လက္ထပ္ၾကရေအာင္လိုေၿပာေပးပါ။ ကြ်န္မေမာင္႔ကိုခ်စ္ခဲ႔တာ တစ္သက္တာလံုးအတြက္ပါ။ ေမာင္ဘက္က အဆင္သင္႔မၿဖစ္ေသးရင္ ၿဖစ္နုိ္င္ေလာက္တဲ႔ အတိုင္းတာထိ ကြ်န္မေစာင္႔ေပးနိုင္တယ္။ ေက်ဇူးၿပဳၿပီး လမ္းခြဲၾကရေအာင္လို႔မေၿပာပါနဲ႔။
ကြ်န္မတို႔ခ်စ္လို႔ေပးဆပ္သတ္မွတ္ခဲ႔တဲ႔မွတ္တိုင္က လမ္းခြဲၿခင္းမွမဟုတ္တာ။ ေမာင္႔မိဘေတြအတြက္ ေပးဆပ္ၿပီး သားလိမၼာၿဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုလည္း လမ္းခြဲၿပီးမွေတာ႔ ေက်းဇူးမဆပ္လုိက္ပါနဲ႔ေမာင္ရယ္။ ကြ်န္မတို႔ မိသားစုဘ၀ေတြ မ်က္ရည္ေတြကလဲ တစ္ခ်က္ေလာက္င့ဲၾကည္႔ပါဦး” ကြ်န္မေမာင္႔ပုခံုးနွစ္ဖက္ကုိ ကိုင္လုပ္ၿပီးအားမလိုစြာ ေၿပာမိသည္။ ကြ်န္မမည္သို႔ပင္ေၿပာေနေစကာမူ ေမာင္သည္ သူမိဘဘက္သို႔ၾကည္႔ရန္သာဆံုးၿဖတ္ၿပီးၿဖစ္ေနၿပီ္။
ေမာင္အတၱနည္းနည္းၾကီးရင္ၾကီးမယ္ ဒါေပမ႔ဲ မိဘ မၾကည္ၿဖဴတဲ႔သားအၿဖစ္ေတာ႔ မရပ္တည္ခ်င္ဘူးဒါေၾကာင္႔လမ္းခြဲတာဘဲေကာင္းပါတယ္”။ “ထပ္စဥ္း စားေပးပါဦးလားေမာင္။ ကြ်န္မကိုမဟုတ္ရင္ေတာင္ ေမာင္ကိုသားတစ္ေယာက္လို႔ ခ်စ္ခင္ေပးခဲ႔ၾကတဲ႔ ကြ်န္မမိ ဘေတြရဲ႔ သိကၡာတရားေလးကို တစ္ခ်က္ေလာက္ငဲ့ေပးပါ” ကြ်န္မမည္သုိ႔ပင္ၿဖစ္ေနေၿပာေနေစကာမူ ေမာင္သည္ သူမိသားစုစိတ္ခ်မ္းသာဖုိ႔အတြက္ သူၿပဳလုပ္မည္႔အစီစဥ္မ်ားကို အတၱၾကီးၾကီးဆက္ေၿပာသည္။
“ဒီေန႔ကစၿပီး ေမာင္တုိ႔ဇတ္လမ္းၿပီးၿပီ။ အိမ္၀င္အိမ္ထြက္လည္းမရွိေတာ႔သလို ေမာင္႔ဘ၀ထဲမွာလည္း မင္းရွိေတာ႔မွာမဟုတ္ဘူး” ကြ်န္မအသားေတြတစ္စပ္စပ္တုန္လာသည္။ ေစာ္ကားရက္ေလၿခင္း။ ကြ်န္မတစ္ ေယာက္ထဲနွင္႔သိီးၿခားသိုသိပ္စြာ ပတ္သက္ၿခင္းေၾကာင္႔ လမ္းခြဲသြားလွ်င္ပင္ ကြ်န္မကို မခ်စ္ဟုယူဆၿပီးကြ်န္မ ခြင္႔လြတ္ေပးနိုင္ေကာင္း ခြင္႔လြတ္ေပးနုိင္ေလာက္မည္။ ယခုေတာ႔ထိုသို႔မဟုတ္။ ရသမွ်ကို ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ ထဲထဲ၀င္၀င္အသံုးခ်ၿပီ အမွန္တကယ္ ဘ၀တစ္ခုအား ၾကိဳးစားတည္ေဆာက္ၾကရမည္႔ အခ်ိန္မွ ၿငင္းဆန္ရက္ေသာ ေမာင္႔စိတ္ထားေၾကာင္႔ မိဘေဆြမ်ိဳးအသိုင္း၀ုိင္းတစ္ခုလုံုး ေရအစံုေမ်ာၿပီး။ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္၏ ရဲရင္႔တဲ႔ ေယာက္်ားဆန္မူေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ႔အခါ အရာအားလံုးေပၚ ယံုၾကည္မူေပးခဲ႔တဲ႔ ကြ်န္မရင္ခြင္ကုိဘဲ ကြ်န္မမုန္းမိေတာ႔သည္။
ၿဖန္း
ၿဖန္း
အသားႏွင္႔လက္ထိသြားသည္႔အသံက က်ယ္ေလာင္စြာထြက္လာသည္။ ေဘးပတ္၀န္းက်င္မွလူမ်ားက လည္းကြ်န္မတုိ႔အတြဲဆီကို မသိမသာအကဲခတ္ေနၾကသည္။ ပထမတစ္ခ်က္က ကြ်န္မမိဘကိုေစာ္ကားၿပိီ ကုိယ္ခ်ငး္ မစာမနာေၿပာထြက္တဲ႔အတြက္၊ ေနာက္တစ္ခ်က္က ကြ်န္မဘ၀ကို လက္ထပ္ဖို႔မရည္ရြယ္ဘဲအခ်စ္ကို ပိုင္စုိးပိုင္နင္းေစာ္ ကားခဲ႔တဲ႔အတြက္။
လွည္႔ထြက္သြားေသာပါးကုိ သူၿပန္ထိန္းၿပီး “ေတာ္ၿပီလား ဒါဆုိမင္းနဲ႔ကိုၿပတ္ၿပီးေနာ္။ ကုိမိဘေတြ စိတ္ ခ်မ္းသာမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္း၀ိုင္းက ဘယ္လိုမ်က္လံုးမ်ိဳးနဲ႔ပဲၾကည္႔ၾကည္႔ ကိုခံနုိင္တယ္” ထိုစ ကားမ်ားေၿပာၿပီး ကြ်န္မေရွ႔မွ ထာ၀ရ ေပ်ာက္ကြယ္သြားရန္ ေမာင္႔ေၿခလွမ္းမ်ားက ကြ်န္မရင္ခြင္နွင္႔ေ၀းရာသို႔ တေရြ႔ေရြသြားေနသည္။
ဘယ္အတြက္ေၾကာင္႔မိမိေပၚမၾကင္နာ မၿမတ္နိုးသည္႔ရင္ခြင္တစ္ခု၏မာယာေတာမွာေမွ်ာေနမည္နည္း။ ေနာက္ဆံုးအေနၿဖင္႔ ကြ်န္မ၏ ရင္နာၿခင္းမ်ားနွင္႔ ေက်ကြဲမူမ်ားအတြက္ လက္၀ါးနွစ္ဖက္အား အက်ိဳးရွိစြာအသံုးခ်လိုက္နုိင္မူကို ေတြးၿပီနာက်ဥ္စြာရယ္မိသည္။ ထိုသို႔ၿဖင္႔ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ ကိုယ္တိုင္စိုက္ပ်ိဳးခဲ႔ေသာအပင္၏အသီးအပြင္႔ကို ရိတ္သိမ္းၿခင္းမၿပဳနိုင္ေသာမာယာအခ်စ္ဆူးမ်ားအား ကြ်န္မနွလံုး သားမွ အၿပီးပိုင္စြဲနုတ္လိုက္သည္။
ရင္နာစြာငိုေက်ြးၾကရမည္႔ ကြ်န္မမိဘနွစ္ပါး၏ သိကၡာအတြက္ စိတ္အစံုအား ခံနုိင္ရည္အားရွိေစရန္ အဓမၼတရားမ်ားနွင္႔ကင္းကြာေသာ ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမမ်ားထံသို႔ သြားေတာ႔မည္ဟု ဆံုးၿဖတ္လိုက္ေသာအခ်ိန္မွ
“ယံုလြယ္ေအာင္ၿပဳစားတတ္တယ္ တကယ္ကိုမင္းအစြမ္းေတြပါဘဲ ေပ်ာ္ရြင္တက္မက္ခဲ႔မိေတာ႔ေလ ငါဟာအရူးလို ရင္နာေအာင္လွည္႔စားသြားတဲ႔ မင္းရဲ႔အခ်စ္ေတြကိုလည္း ငါအရမ္းေၾကာက္လိုသြားခဲ႔ၿပီ”
ပန္းၿခံေဘး အကင္ဆုိင္မွဖြင္႔လိုက္သည္႔ ခ်မ္းခ်မ္း၏ တကယ္လည္ဘဲမခ်စ္ဘဲနဲ႔သိီခ်င္းသံၾကားလိုက္ရသည္နွင္႔ အခ်စ္တစ္ခုအားကုိကြယ္ တတ္ခဲ႔မိေသာ နွလံုးသားမွနာက်င္မူေၾကာင္႔ မ်က္၀န္းအစံုရွိ မ်က္ရည္မ်ားက သိကၡာမရိွစြာ ၿဖိဳက္ခနဲ။
ေဇာ္ညီညီ(ေနၿပည္ေတာ္)
No comments:
Post a Comment